کد مطلب:3559 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

چرا خداوند متعال با اين كه ميدانست انسان به معلم نياز دارد و از عهدة خودش بر نميآيد، باز هم او را به زمين تبعيد كرد؟

خداي متعال انسان را براي گذراندن مرتبههاي كمال و كسب آمادگي لازم براي صعود، به دنيا فرستاد و او را با راهنماهاي دروني و بيروني همراه ساخت. راهنماي دروني انسان، عقل است و راهنماي بروني او پيامبران خدايند كه براي هدايت بشر و ارائة برنامة صحيح زندگي به آنها، مأموريت يافتهاند. نقل است كه امام صادقفرمود است: العقل دليل المؤمن(اصول كافي، محمد بن يعقوب كلمي، ج 1، ص 70، حديث 24، شركت چاپ و انتشارات اسوه، چ چهارم، 1379 ش.) عقل دليل ]و راهنماي[ مؤمن است. و در روايت ديگري از امام موسي بن جعفر7 آمده: ...يا هشام ان اللّه ـ تبارك و تعالي ـ اكمل للناس الحجج العقول و...(همان، ص 40، حديث 12.) اي هشام! به راستي خداي ـ تبارك و تعالي ـ حجتها را به واسطة عقلها بر مردم تمام كرده است.

خداي متعال به انسان وعدة هدايت ميدهد و ميفرمايد: قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًي فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَهُمْ يَحْزَنُونَ ;(بقره،38) فرموديم جملگي از آن فرود آييد، پس اگر از جانب من شما را هدايتي رسد، آنان كه هدايتم را پيروي كنند بر ايشان بيمي نيست و غمگين نخواهند شد.

يكي از راههاي هدايت الهي فرو فرستادن پيامبراني بشارت و بيمدهنده است و در اينباره ميفرمايد: فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَـَبَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيه...;(بقره،213) خداوند پيامبران راكه بشارت دهنده و بيم دهنده هستند، برانگيخت و با آنان كتاب نازل نمود تا در ميان مردم درباره مسائلي كه در آن اختلاف دارند، داوري كنند.

پيامبران الهي هر يك به فراخور استعداد و توانايي فكري مخاطبان خويش، برنامة سعادت و هدايت خويش را مطرح ميساختند و در پايان، پيامبر گرامي اسلامكه خاتم پيامبران است، برنامة آنان را كمال بخشيد و جاودانه ساخت قرآن كريم نيز كه معجزة جاويد پيامبر گرامي اسلاماست، برنامة زندگي و سعادتمندي بشر تا پايان تاريخ براي آنان به ارمغان آورده است.

خداي متعال پس از آخرين پيامبر نيز بشر را رها ساخت و افزون بر عقل، آنان را با راهبراني معصوم مدد رسانيد; چنان كه پيامبر گرامي اسلام فرمود: اي مردم! من دو چيز گرانبها در بين شما ميگذارم، كتاب خدا و اهلبيتم; به درستي كه آن دو هيچگاه از هم جدا نميشوند تا اين كه در كنار حوض ]حوض كوثر در قيامت[ بر من وارد شوند; پس بنگريد چگونه با اين دو برخورد ميكنيد.(ر.ك: پيام قرآن، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 9، ص 62ـ71، مطبوعاتي هدف، قم.)